زهره گرمترین سیاره در منظومهٔ شمسی است. این سیاره دارای هواکره است. هواکرهٔ ضخیم و غلیظ آن موجب میشود که دیدن سطح آن با چشم غیر مسلح دشوار باشد. بیشتر هواکرهٔ آن را کربن دی اکسید تشکیل داده و در ابرهای بالایی آن قطرههای ریز سولفوریک اسید وجود دارند. وجود کربن دیاکسید در هواکرهٔ این سیاره که گرما را در سیاره نگه میدارد دمای آن را به مقدار بسیار چشمگیری ( ۴۸۱ درجهٔ سلسیوس نزدیک سطح سیاره) افزایش دادهاست.
در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ در حساب توییتری رسانهٔ خبری دیلیمیل انگلستان اعلام شد که نشانههایی از حیات (وجود گاز فسفین) در این سیاره دیده شدهاست.
آغاز شب و سیارهٔ زهره در هنگام غروباین سیاره یکی از سیارههای سنگی و فشرده و دارای آتشفشانهای فعال، زمین لرزه و رشته کوه است. زمان لازم برای یکبار گردش این سیاره به دور خورشید ۲۲۵ روز زمینی است.زهره در سنجش با بیشتر سیارهها در منظومهٔ شمسی از جمله زمین، کرویتر است و به علت چرخش بسیار آهسته دور محوری آن، پدیدهٔ تورفتگی یا مسطح شدن قطبها و برآمدگی یا تورم نواحی استوایی در آن، کمتر از دیگر سیارهها رخ میدهد. طول یک شبانهروز در سیارهٔ زهره از یک سال این سیاره کمیبلندتر است.
مقایسه با زمین
سیارهٔ زهره بدون ماه است ولی از بسیاری دیدگاهها مانند اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین همانندی دارد و به خاطر همین نزدیکیها آن را سیاره خواهر زمین نیز خواندهاند.قطر زهره کمیکوچکتر از قطر زمین و نزدیک به ۱۲٬۰۹۲ کیلومتر (۷٬۵۱۴ مایل) است. در حالی که قطر زمین ۱۲٬۷۵۶ کیلومتر (۷٬۹۲۶ مایل) است.گرانش سیارهٔ زهره نزدیک به ۹۱ درصد گرانش زمین،جرم آن نیز نزدیک به ۸۱ درصد جرم زمین، و چگالی آن نزدیک به ۹۵ درصد چگالی زمین است. با این حال این سیاره در سنجش با بیشتر سیارهها در منظومهٔ شمسی از جمله زمین، کرویتر است و به علت چرخش بسیار آهسته دور محوری آن، پدیدهٔ تورفتگی یا مسطح شدن قطبها و برآمدگی یا تورم نواحی استوایی در آن، کمتر از دیگر سیارهها رخ میدهد.
ساختار درونی زهره پوستهٔ بیرونی و گوشته و هسته به رنگ زرد
سطح سیاره
این سیاره یکی از سیارههای سنگی و فشرده و دارای هزاران آتشفشان فعال، زلزله و رشته کوه است. دشتهای صاف و سنگلاخی، دو سوم سیاره را پوشاندهاند.
زمینساخت
بیشتر سطح زهره از صفحات گدازههای آتشفشانی پدید آمدهاست. از هنگام پیدایش زهره و مدتها پس از آن، کنشهای آتشفشانی چنان زیاد بوده که سطح سیاره، چندین بار بازسازی شده و هرگونه نشانه برخورد شهابسنگ را از بین بردهاست. آخرین بازسازی سطحی که بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون سال پیش در این سیاره رخ داده هر گونه کنش زمین ساختی بَعدی در زهره را آرام کرده و سطحی یکپارچه و صُلب به آن دادهاست.